Yüzyüze tanışmamız ise, babamın puro tüttürdüğü ve benim yaşça artık daha cesaretlendiğim zamanlara geliyor. Tutmadan, taşımaya, kesmeden, tüttürmeye, babamı izleyerek ve tabii ki, biraz da taklit ederek yaklaştım puroya. Yeterli gözlemden sonra, artık farklı puroların karakterini, kendim deneyimlemeye ve kişiliğini öğrenmeye başladım. O dakikadan sonra kendi tercihlerim ve beğenim doğrultusunda, puroyla olan ilişkim samimileşti ve halen gelişmeye de devam ediyor.

 

Puro, onunla çıktığım yolculuğumda, hem kendi, hem etrafı hakkında çok şey öğretti bana ve halen de öğretiyor. Bitkisinden, yaprağına, ekiminden, sarımına, kendisi ile ilgili bin bir türlü detayını paylaştı benimle. Bunun yanında, puronun keyfine varanlardan, bu keyfe varmak için kullanılan aksesuarlara kadar, farklı bir dünyanın kapısını araladı.  Yeni ve keyifli arkadaşlıklar, tanışıklıklar kurdurdu.

 

Ben de, böyle değerli bir yolculuğu paylaşmak için önce basit bir blog başlattım, kendimce. Bir sene sonra, yolculuğuma ortak olanların da ilgisi ve etkisiyle, blog, şimdiki internet sitesi formatına geçti.

 

Blogu ilk yazmaya başladığımda, tabii ki bir isim bulmam da gerekti. Kısa olmayan bir düşünce sürecinden sonra, Galera adı verilen, puro sarım salonlarında, Torcedor’lara, yani puro sarıcılara, hem bilgilenmeleri, hem de sarımı daha keyifli gerçekleştirebilmeleri için, gazete, roman ve dergi okuyan, Torcedor’ları sarım esnasında farklı yolculuklara çıkaran, el Lector’un çok uygun bir isim olacağını düşündüm. İşte ben de, yazdıklarım ve paylaştıklarımla, Galera’daki el Lector misali, siz puro sevdalılarının yolculuklarında, size eşlik etmeye çalışıyorum.